Niepłodność
Niepłodność wiąże się z licznymi wyzwaniami psychologicznymi, które mogą wpłynąć na funkcjonowanie emocjonalne, relacje międzyludzkie oraz poczucie własnej wartości. Proces leczenia niepłodności, diagnoza oraz długotrwałe starania o dziecko niosą ze sobą intensywne emocje i często wymagają wsparcia psychologicznego. Oto główne aspekty psychologicznych wyzwań związanych z niepłodnością
Zmiany hormonalne i ich wpływ na emocje
Hormony, takie jak progesteron i estrogen, intensywnie wpływają na układ nerwowy, co może powodować wahania nastroju, drażliwość lub nadwrażliwość emocjonalną oraz trudności w radzeniu sobie z codziennymi sytuacjami.
Presja społeczna
Presja społeczna wokół ciąży i macierzyństwa może być znaczącym źródłem stresu. Idealizowanie macierzyństwa, często wzmacniane przez media społecznościowe i otoczenie, tworzy nierealistyczne oczekiwania, które mogą prowadzić do poczucia winy i frustracji. Dodatkowo, stygmatyzacja emocji sprawia, że wiele kobiet ma trudności z otwartym mówieniem o negatywnych uczuciach, takich jak złość, smutek czy lęk, obawiając się niezrozumienia lub krytyki ze strony społeczeństwa.
Zmiany w ciele i samoocena
Zmiany w ciele podczas ciąży mogą znacząco wpływać na samoocenę i samopoczucie. Akceptacja rosnącego brzucha, przybierania na wadze oraz innych fizycznych transformacji bywa wyzwaniem, szczególnie gdy pojawia się strach przed trwałością niektórych zmian, takich jak rozstępy czy utrata jędrności skóry. Dodatkowo, presja społeczna i porównywanie się z innymi, np. w kontekście „idealnego brzuszka”, mogą potęgować niepewność i wpływać na postrzeganie własnego wyglądu w tym wyjątkowym okresie.
Trudne doświadczenia z przeszłości
Trudne doświadczenia z przeszłości mogą znacząco wpływać na emocje podczas ciąży. Wcześniejsze poronienia lub komplikacje mogą wywoływać lęk i utrudniać czerpanie radości z obecnej ciąży, prowadząc do ciągłego niepokoju o jej przebieg. Dodatkowo, traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa mogą budzić obawy o własne zdolności rodzicielskie i wywoływać niepewność co do tego, jak poradzić sobie w nowej roli.
Lęk i obawy związane z przyszłością
W czasie ciąży mogą pojawiać się różne obawy, związane zarówno ze zdrowiem, jak i przyszłością. Strach o zdrowie dziecka i przebieg porodu, a także niepewność dotycząca ewentualnych powikłań ciążowych są częstymi troskami. Zmiany w stylu życia mogą budzić obawy o zdolność pogodzenia macierzyństwa z pracą i innymi obowiązkami, a także strach przed utratą niezależności. Kwestie finansowe i stabilność to kolejne źródła niepokoju – przyszłe wydatki związane z wychowaniem dziecka oraz lęk przed niewystarczającym wsparciem ze strony partnera lub rodziny mogą stanowić duże wyzwanie emocjonalne.
Izolacja społeczna
Izolacja społeczna w ciąży może być trudnym doświadczeniem, zwłaszcza gdy zmniejszona aktywność towarzyska prowadzi do rezygnacji z dotychczasowych zajęć i spotkań, powodując poczucie osamotnienia. Zmiany w stylu życia, większa potrzeba odpoczynku oraz ograniczenia fizyczne mogą sprawić, że kobieta stopniowo dystansuje się od znajomych i codziennych aktywności, co dodatkowo wzmacnia poczucie wyobcowania. Dodatkowo, nie każda kobieta łatwo nawiązuje relacje z innymi ciężarnymi, co może potęgować wrażenie odosobnienia i braku zrozumienia wśród najbliższego otoczenia. Presja społeczna i idealizowany obraz ciąży w mediach mogą sprawiać, że przyszła mama czuje się niezrozumiana lub ma trudności z dzieleniem się swoimi emocjami, zwłaszcza jeśli odczuwa lęk, zmęczenie czy wątpliwości. W efekcie brak wsparcia i interakcji społecznych może prowadzić do obniżonego nastroju, a nawet początków depresji, dlatego tak ważne jest, aby kobieta miała możliwość budowania sieci wsparcia i otwartej komunikacji ze swoim otoczeniem.
Wyzwania w relacjach
Ciąża niesie ze sobą wyzwania w relacjach, zarówno z partnerem, jak i rodziną. Zmiany w związku mogą budzić obawy o utrzymanie bliskości emocjonalnej i fizycznej, a różnice w oczekiwaniach dotyczących podziału obowiązków często prowadzą do napięć i konfliktów. Relacje z rodziną również mogą stać się bardziej skomplikowane – nadmierne zaangażowanie bliskich lub presja związana z narzucaniem własnych opinii na temat wychowania dziecka mogą powodować stres i poczucie braku przestrzeni do podejmowania własnych decyzji.
Niepłodność nie jest wyborem, jest chorobą.
Długie czekanie na dziecko dotyka dwie najbliższe sobie osoby.
Wsparcie psychologiczne/ psychoterapia może nie zwiększyć szansy na ciążę, ale może pomóc w przejściu przez kolejne etapy leczenia, pomóc w podjęciu decyzji odnośnie wyboru metody leczenia niepłodności, w poradzeniu sobie z nieudanymi próbami leczenia metodą in vitro, radzeniu sobie ze stresem i trudnymi emocjami, może pomóc poprawić Twoje/Wasze samopoczucie psychiczne, jakość życia, relacje z innymi, może pomóc przywrócić satysfakcję seksualną, spojrzeć na Twoją/Waszą sytuację z różnych perspektyw, dostrzec zasoby indywidualne, pary. W ramach wsparcia, proponujemy:
wsparcie psychologiczne/psychoterapię indywidualną
sesje wsparciowe - wsparcie psychologiczne
terapię par

Czym jest niepłodność?
Niepłodność zgodnie z definicją oznacza niemożność zajścia w ciążę pomimo regularnego współżycia płciowego (3–4 razy w tygodniu), utrzymywanego powyżej 12 miesięcy, bez stosowania jakichkolwiek środków antykoncepcyjnych.
Wyróżnia się:
- niepłodność pierwotną (gdy para nie posiada jeszcze dzieci)
- niepłodność wtórną (gdy para ma przynajmniej jedno dziecko lub gdy kobieta była wcześniej w ciąży).
Szacuje się, że na świecie choroba jaką jest niepłodność dotyka ok. 20% populacji w wieku prokreacyjnym. W Polsce problem ten dotyczy co 4-5 pary i niesie ze sobą wiele skutków psychologicznych.
Niepłodność wpływa na codzienne funkcjonowanie
w obszarach:
indywidualnym (obniżone poczucie własnej wartości, przezywanie trudnych emocji: wstyd, rozpacz, smutek, lęk, poczucie osamotnienia, niezrozumienia, poczucie niepsraiwdliwości, złość, zazdrość, rezygnacja z pozaprokreacyjnych planĻw, przyjemności, pasji)
partnerskim (niepłodność może generować duże napięcie miedzy partnerami, przyczyniać się do obniżenia jakości życia seksualnego, wpływać na komunikację par, powodować kryzys partnerski/ scalać związki)
społecznym (doświadczenie niepłodności często prowadzi do izolacji społecznej, wycofania z kontaktów społecznych, osamotnienia, stresu związanego z lękiem przed oceną, presją i oczekiwaniami społecznymi, utrzymywanie choroby w tajemnicy)
zawodowym (leczenie niepłodności często wymusza na pacjentach rezygnację z rozwoju zawodowego, podporządkowania pracy rygorom leczenia,trdności w relacjach ze współpracownikami)
Długie czekanie na dziecko, trudy leczenia, niejasne rokowania, konsekwencje psychologiczne niepłodności mogą prowadzić do kryzysów emocjonalnych, stanów depresyjnych oraz lękowych.
Jeśli czujesz, że coraz częściej doświadczasz trudnych emocji związanych z długim czekaniem na dziecko, przytłacza Cię proces diagnostyki i leczenia, czujesz się osamotniony, nierozumiany w swojej drodze do rodzicielstwa sięgnie po pomoc i wsparcie. Twoje zdrowie psychiczne jest ważne!
Wsparcie psychologiczne/ psychoterapia może nie zwiększyć szansy na ciążę, ale może pomóc w przejściu przez kolejne etapy leczenia, pomóc w podjęciu decyzji odnośnie wyboru metody leczenia niepłodności, w poradzeniu sobie z nieudanymi próbami leczenia metodą in vitro, radzeniu sobie ze stresem i trudnymi emocjami, może pomóc poprawić Twoje/Wasze samopoczucie psychiczne, jakość życia, relacje z innymi, może pomóc przywrócić satysfakcję seksualną, spojrzeć na Twoją/Waszą sytuację z różnych perspektyw, dostrzec zasoby indywidualne, pary.
Jeśli, czujesz, że potrzebujesz pomocy ...
Jeśli czujesz, że coraz częściej doświadczasz trudnych emocji związanych z długim czekaniem na dziecko, przytłacza Cię proces diagnostyki i leczenia, czujesz się osamotniony, nierozumiany w swojej drodze do rodzicielstwa sięgnie po pomoc i wsparcie. Twoje zdrowie psychiczne jest ważne!